مولانا – کلیات شمس تبریزی
رباعی شماره 853
هر لقمه ی خوش که بر دهان میگردد
میجوشد و صافش همه جان میگردد
خورشید و مه و فلک از آن میگردد
تا هر چه نهان بود عیان میگردد
هر لقمه ی خوش که بر دهان میگردد
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط