مولانا – کلیات شمس تبریزی
رباعی شماره 374
گر جمله ی آفاق همه غم بگرفت
بی غم بود آنکه عشق محکم بگرفت
یک ذره نگر که پای در عشق بکوفت
وان ذره جهان شد که دو عالم بگرفت
گر جمله ی آفاق همه غم بگرفت
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط