مولانا – کلیات شمس تبریزی
رباعی شماره 363
عشق تو چنین حکیم و استاد چراست
مهر تو چنین لطیف بنیاد چراست
بر عشق چرا سوزم اگر او خوش نیست
ور عشق خوش است این همه فریاد چراست
عشق تو چنین حکیم و استاد چراست
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط