مولانا – کلیات شمس تبریزی
رباعی شماره 1718
ای چون علم بلند در صحرایی
وی چون شکر شگرف در حلوایی
زان میترسم که بدرگ و بدرایی
در مغز تو افکند دگر سودایی
ای چون علم بلند در صحرایی
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط