فلکی شروانی- رباعی شماره 7
چون دست نمی رسد به سودای امید
در دامن غم کشیده به پای امید
در عشق نماند عقل را جای امید
تا آخر اگر چنین بود وای امید
چون دست نمی رسد به سودای امید
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط