در این بخش ” غزل های ناتمام رهی معیری ” نوشته شده است.
برای خواندن هر شعر ، روی آن کلیک کنید :
شعر شماره 1 : کردم ز ناله منع دل زار خويش را
شعر شماره 2 : نه اشکی، تا که ره بندد ز پیش، آن آتشین خو را
شعر شماره 3 : یکسان گذشت در سیهی صبح و شام ما
شعر شماره 4 : اشک من گوهر یکتای من است
شعر شماره 5 : همچو گل سینه ام از آتش دل سوخته است
شعر شماره 6 : گر وفا دور از تو شد ای خرمن گل، دور نیست
شعر شماره 7 : هنوز گردش چشمی نبرده از هوشت
شعر شماره 8 : به کوی وفا می برد باد صبح
شعر شماره 9 : دست ار دهد به پای گل و لاله مست باش
شعر شماره 10 : گرنه در پرده دری خوی سحر دارد اشک
شعر شماره 11 : تا یافتم خبر ز فریبنده خوی گل
شعر شماره 12 : ما باده پرستان غم بیهوده نداریم
شعر شماره 13 : نیست جز این شیوه ی چشم فریب انگیز او
شعر شماره 14 : نوبهار آمد، بزن دستی به دامان گلی
شعر شماره 15 : نگشتی صيد گیسویی پریشانی نمی دانی
پایان اشعار این بخش
