دریاکنار از صدف های تهی پوشیده است

سهراب سپهری – مجموعه آوار آفتاب

شماره 20

راه واره

دریاکنار از صدف های تهی پوشیده است

جویندگان مروارید به کرانه های دیگر رفته اند

پوچی جست و جو بر ماسه ها نقش است

صدا نیست، دریا پریان مدهوشند

آب از نفس افتاده است

لحظه ی من در راه است و امشب بشنوید از من

امشب آب اسطوره ای را به خاک ارمغان خواهد کرد

امشب سری از تیرگی انتظار به در خواهد آمد

امشب لبخندی به فراترها خواهد ریخت

بی هیچ صدا زورقی تابان، شب آب ها را خواهد شکافت

زورق ران توانا که سایه اش بر رفت و آمد من افتاده است

که چشمانش گام مرا روشن می کند

که دستانش تردید مرا می شکند

پاروزنان از آن سوی هراس من خواهد رسید

گریان به پیشبازش خواهم شتافت

در پرتو یکرنگی، مروارید بزرگ را در کف من خواهد نهاد