در این بخش مثنوی های بحر خفیف رودکی نوشته شده است .
برای خواندن هر شعر ، روی آن کلیک کنید :
شعر شماره 1 : تا سمو سر برآورید از دشت
شعر شماره 2 : نیست فکری به غیر یار مرا
شعر شماره 3 : زرع و ذرع از بهار شد چو بهشت
شعر شماره 4 : اشتر گرسنه کسیمه برد
شعر شماره 5 : هر کرا راهبر زغن باشد
شعر شماره 6 : دیوه هر چند کابرشم بکند
شعر شماره 7 : گاو مسکین ز کید دمنه چه دید؟
شعر شماره 8 : دور ماند از سرای خویش و تبار
شعر شماره 9 : گرچه نامردمست آن ناکس
شعر شماره 10 : دخت کسری ز نسل کیکاوس
شعر شماره 11 : تبر از بس که زد به دشمن کوس
شعر شماره 12 : آن که از این سخن شنید ارزش
شعر شماره 13 : خویشتن پاک دار و بی‌پرخاش
شعر شماره 14 : خویشتن پاک دار بی پرخاش
شعر شماره 15 : خویش بیگانه گردد از پی دیش
شعر شماره 16 : از بزرگی که هستی، ای خشنوک
شعر شماره 17 : از تو خالی نگارخانه ی جم
شعر شماره 18 : من چنین زار ازان جماش شدم
شعر شماره 19 : من چنان زار ازان جماش درم
شعر شماره 20 : جان ترنجیده و شکسته دلم
شعر شماره 21 : باد بر تو مبارک و خنشان
شعر شماره 22 : بودنی بود، می بیار اکنون
شعر شماره 23 : چون نهاد او پهند را نیکو
شعر شماره 24 : چون به بانگ آمد از هوا بخنو
شعر شماره 25 : از شبستان ببشکم آمد شاه
شعر شماره 26 : ریش و سبلت همی خضاب کنی
شعر شماره 27 : آن که نشک آفرید و سرو سهی
پایان اشعار این بخش
