من بنده ی آزادم عشق است امام من

اقبال لاهوری

زبور عجم

شماره 131

من بنده ی آزادم عشق است امام من

عشق است امام من عقل است غلام من

هنگامه ی این محفل از گردش جام من

این کوکب شام من این ماه تمام من

جان در عدم آسوده بی ذوق تمنا بود

مستانه نواها زد در حلقه ی دام من

ای عالم رنگ و بو این صحبت ما تا چند

مرگ است دوام تو عشق است دوام من

پیدا به ضمیرم او پنهان به ضمیرم او

این است مقام او دریاب مقام من